Eemhof, december 2007

Zaterdag ochtend, na een veel te korte nacht realiseer ik me dat het alweer december is, alweer bijna een jaar voorbij. vandaag staat de laatste (geplande) visactiviteit van het jaar op het programma.
Snel de wagen volgeladen en op naar de verzamelplaats bij de Vlinder, onderweg luister ik naar de radio........
"Verkeers waarschuwingen", dat het in verband met de wind beter is om met aanhangwagen of caravan niet over de Zeeland brug, of over de Afsluitdijk te gaan.

Oef.............. gelukkig niets over Belly-boaten op de verkeers informatie.

Bij de Vlinder wacht Hans al, het waait wel heel hard hé, even later komt Gerrie aan en hem mag je gerust een specialist op de Eemhof noem, inderdaad onze locatie is de Eemhof.
Gerrie stelt ons gerust, de Eemhof ligt in een kuil beschut door de bomen dus het zal wel meevallen met de wind. Al snel zijn de anderen ook gearriveerd en zijn we op weg naar Zeewolde.
Wat is dat toch met vissen? Zodra ik bij de waterkant kom is de rust voorbij en wil ik zo snel mogelijk aan de slag!
Dus het door Jan aangeboden kopje koffie zo heet mogelijk genuttigd, Belly-boat opgeblazen, de hengel opgetuigd en snel naar de vijver. Hier zie ik dat ik niet de enige ben die snel aan de slag wil, Charlie heeft inmiddels het ruime sop al gekozen.
Eerst maar even de luwte van het eiland opgezocht, aangezien er een nieuwe lijn gemonteerd is (Rio Multi-tip), wil ik even uit de wind de werp eigenschappen ondervinden. De langzame zinktip eraan voorzien van een korte leader met een gele Booby. Na een paar worpen besluit ik om van vlieg te wisselen. De goudkop Montana blijft in mijn gedachten, deze er snel aan geknoopt met 2 valse worpen breng ik de lijn op lengte, en plaats de Montana net voor de rietkraag , halverwege het binnenstrippen, een harde aanbeet en de eerste mooie regenboog is binnen. Na een mooie dril deze in het water (volgens de hier geldende regels) onthaakt.

Iets verderop is Charlie inmiddels al bezig om zijn 2e regenboog te drillen. Gerrie en Pieter zijn ook al driftig aan de slag waarbij Pieter een mooie weet te haken (volgens Gerrie telt deze niet omdat ze op dat moment aan het praten waren in plaats van vissen), maar dat nemen we toch met een korreltje zout. Hij telt Pieter!
Na een paar uur op het water begint het idee van koffie toch heel erg verleidelijk te worden, met de kou valt het wel mee alleen de voeten worden wel koud.

Na de inwendige mens te hebben versterkt met een bakje troost en broodje warme worst weer snel aan de slag. Hierbij er nog een paar weten te vangen, eerst met een vrijwel statisch geviste Booby en later met de Montana goudkop. Zoals gewoonlijk gaat Charlie door met vangen, hij haakt een forel die hem tidens de dril bijna op het eiland doet belanden. Zo te zien gelooft hij het zelf ook niet........ maar uiteindelijk wel een heel mooie vis.

Op de terugweg in de auto gaan mijn gedachten als vanzelf nog eens terug naar deze dag, volgens mij heeft iedereen wel wat gevangen ik heb dan ook weer met volle teugen genoten van deze dag, glimlachend denk ik bij mezelf hoe het zal zijn in de zomer als deze mooie vissen de droge vlieg pakken....................................................